"nimet il nisyan."*

"nimet il nisyan."*

zincirler inşa edenlerden değilim bedenler arasına, bedenimi zincirlemek niyetinde hiç... iç'nin zincirlenmezliğini bilenlerin kayıtsızlığındaki ruhumun yaşadıklarının esri mi bunca paranoyaklaşımlarım veyahut tüm'nü özleyen ruhumun hapsedildiği gölgeler dünyasının üzrindeki dolaşımı mı bunca yaşa'mım...

sorularım cevaba yönelik değil uzak -di'li geçmişten beri adam
soru işaretinin öneminin kayıplığında
kendimsil bir alfabede kendimsil cümleler yalanlıyorum yalnızca

şimdi sen,
bana yalanlar söyleme adam,
bana
cevaplar verme.

binlerce yaşa' yaşamışlığımla durduğum bu ayaklar üzrinde ayaklarımı yıkmak istiyorum yalnızca. yaşa'larım kafidir inanmadığım bu bedende sürdüğüm bunca hayal, kafidir bunca an'm, kafidir dokunmadığım sonsuzluğum, göremeyen gözlerimin çabası kafidir, bilemeyen tinimin bilmezliği kafi ve kafi. dir. almadığım sol. uk. larım.

ol. uk ol. uk k.an'mı iç.en adamlar ve kadınlar
kafi
...
..
.

diyebilirim rahatlıklan adam, zira
binlerce cümlemden daha az veyahut daha çok yalan değildir bunlar
da .

bağsız olmanın istemiydi bu aritmatiği unutuşumdan bir kutsal kitabın kaçıncı sayfasına denk düştüğünü bilmediğim an'larım. -burada kullandığım çoğul ek'ni bağışla, lakin belkim tek'e ulaşabilseydi bilinmeyeni ardışık sıralı ayetsel denklemlerim, bu yalanları bile saymakla uğraşmayabilirdim sana.- gözlerimdeki maden oranını azaltma istemi diyenler de var çabalarıma, ki kabulümdür hiçbir denenin vermeyişini bilen bir ruhça. ve hatta kabulümdür koydukları tüm isimler ruhuma, kabulümdür kükürt kokan -lerce üzrime edilmiş küfür ve kabulümdür pıhtısı kan kurumuş jilet yaralarım, ki çokca severim her yar'ılmışlığımdan akan duraksız kanlarımı.

kabulün umursamazlığın dölü oluşunun farkındalığından beridir adam,
ağzım yoktur reddedeşmeye
ki en büyük kabulüm kendimdir kendimsizliğimle.

tomurcukta değil, yaprakta görenlerden oluşa özeni zihinsizliğimin bilincinden gerisinde değildir her uyanışta daha dumanlaşan, bol çürüklü ağız kokum lakin damarları kangren bir bilincin iyeliğinden midir sektesiz yok oluş düşlerim, tüm damarlarımdan akan kanın her doğumumda tekrar katıksız çekilişinden midir bedensiz düşüşlerim...

düşüşlerim beni yok etmeye yetersiz kaldı adam,
b.i.r'liğn özleminden düş-sem kafi gelir mi ...

(* unutmak nimettir.)